عواقب صلح جويي و آزاديخواهي !!!

به مناسبت هشتم مرداد ماه 1385 مصادف با روز يورش عوامل رژيم ديكتاتوري به منزل آيت‏الـله سيد حسين كاظميني بروجردي و همچنين حمله به بيت مرجعيت ، آيت الله العظمي سيد محمد علي كاظميني بروجردي .

آيت الله سيد حسين كاظميني بروجردي يكي از رهبران مذهبي مخالف دين سياسي و معترض به تئوري ولايت مطلقه فقيه است. وي به تبع مراجع بزرگي همچون آيت اللـه العظمي سيد حسين طباطبائي بروجردي و آيت الـله العظمي شريعتمداري و آيت اللـه العظمي خوئي و آيت الـله العظمي سيد محمد علي كاظميني بروجردي ، والد بزرگوارش ، نه تنها هيچ تشكل سياسي تاسيس نكردند، بلكه همواره هشدار به نابودي دين در صورت اختلاط آن با سياست مي‏دادند. اين پيشواي سازش‏ناپذير با استناد به آيات قرآن و احاديث پشتوانه دار امامان آسماني شيعه، ديانت را جوهري جدا از فرمولهاي سياسي دانسته و آزادي فكر و عقيده را از بديهي ترين حقوق جامعه ميداند. وي طي سالهاي متمادي با تشكيل كلاسهاي اعتقادي و اخلاقي در تنوير افكار عمومي به تربيت صد‏ها هزار نفر از زنان و مردان كشور مبادرت نمود و نتايج والائي را در 17 سال گذشته به دست آورده است. ايشان دستورات اسلامي را مغاير با هرگونه استبداد و خشونتي مي‏داند و شكنجه ، خفقان و ديكتاتوري را به هر دليل به نام دين و مذهب را مردود دانسته .
هزينه سنگين افشاگريهاي اعتقادي و اجتماعي ايشان، آزار و اذيت مستمرعوامل رژيم ديكتاتوري به انحاء مختلف بوده كه تمامي حلقه‏هاي فشارهاي قضائي و تبليغي را برايش فراهم نمود‏. او كه همواره خود را بنده خدا و سرباز وطن و رهرو پيامبران خوانده است، در سالهاي قبل از 1374 امامت مسجد همت آباد واقع در خ وليعصر خ البرز را به عهده داشته‏. سخنراني‏هاي جنجال‏برانگيز ايشان كه مبتني بر اسناد پيشوايان شيعه بوده و حضورشان در نماز عيد فطر سال 1373 با كفن و شمشير كه بر طبق سنت امام رضا ( ع ) در اعتراض به حكومت غير مشروع صورت گرفت ؛ باعث شد تا براي خاموش كردن او، بعد از چندين احضار به دادگاه ويژه روحانيت و عدم سازش‏پذيري وي، در سال 1374 مسجد فوق الذكر را مصادره و او را به زندان توحيد تهران، واقع در پشت اداره مركزي پست، منتقل نمايند. ايشان بعد از چندين ماه شكنجه ي روحي و جسمي به نقاهتهاي شديد قلبي و كليوي مبتلا گرديد. چند ماه بعد از آزادي، با پيگيريهاي مردمي، مجدداً فعاليتهاي خود را اين بار از منزل شخصي خود كه در نزديكي آن مسجد بود آغاز نمود كه با گسترش آن ، باز هم با پرونده ‏سازيهاي نابحق و تكراري مواجه شد و در سال 1379 به زندان اوين منتقل شد و در نهايت در بندهاي 59 و 209 آنجا، بعد از آزار و اذيت شديد به علت حاد شدن نارسائيهاي قلبي سكته كرد و براي آنكه حساب كشته شدن ايشان به گردن حكومت نيفتد وي را به منزل خود منتقل نمودند كه در نهايت با طي نمودن يك دوره درماني طولاني و همچنين عنايات الهي، بعد از چندين ماه، سلامتي نسبي خود را به دست آورد. در سال 1380 باز فعاليتهاي خود را شروع نمود و مراجعات به منزل ايشان رفته رفته زيادتر ‏شد، بگونه‏اي كه براي پاسخ به ابراز احساسات مردمي مجبور شد با حمايت پدر بزرگوارش آيت الله العظمي سيد محمد علي كاظميني بروجردي كه صاحب مسجد نور ميدان خراسان تهران بود بطور متوسط ماهي يك بار محافل بزرگي را در آن مسجد برگزار نمايد كه مثل گذشته با زياد شدن تساعدي جمعيت ، ‌مانع ادامه آن شدند.
آيت الله كاظميني بروجردي تا سال 1383 تحت فشار دادگاه ويژه روحانيت و وزارت اطلاعات بيش از ده بار تعهد به اعراض از فعاليتهاي خود ‏داد ولي هربار بعد از مدتي به اشكال متفاوتي احياء خدمات‏رساني به جامعه گرفتار مي‏نمود و جمعيت شركت‏كنندگان روز به روز افزونتر مي‏شد، و باز هم احضاريه‏ها و تهديدهاي شديد حكومت‏، باعث تعطيلي آن مي‏شد تا آنكه در اواخر اين سال بعد از يك دوره فشار شديد، ايشان مجبور شد طي اعلاميه‏اي رسما كليه‏ فعاليتهاي فرهنگي و مذهبي خود را تعطيل نمايد و به خانه‏نشيني مطلق تن دهد و منزل ايشان كه به خيابان آزادي، جنب پارك اوستا منتقل شده بود تحت نظر شبانه‏روزي مأمورين حكومتي قرار گيرد تا هرگونه رفت و آمدي با تفتيش و ايجاد رعب و وحشت كنترل شود. اين بار از طريق تلفنهاي ثابت و همراه پيروان خود، ارتباطات مردمي به شكل تازه‏اي شروع شد تا اينكه در سال 1384 به واسطه 14 شماره تلفن، جوابگوي خيل مراجعات مردمي شدند. بعد از گذشت چند ماه كه حضور مأمورين در اطراف منزل ايشان جلب توجه خاصي را باعث شده بود به ناچار، عوامل رژيم براي حفظ ظاهر خود به كنترل نامحسوس روي آوردند؛ از اينرو رفت و آمدها به منزل ايشان دوباره تشديد يافت و او توانست با مديريت مناسبي محافل گذشته را براي چندمين بار در ابعاد گسترده‏اي احيا نمايد. تا آنكه در اواسط همين سال باز به بخاطر كثرت جمعيت هوادار، به دادگاه ويژه روحانيت احضار و مجبور به دادن تعهدي ديگر براي تعطيلي كليه فعاليتهاي خود شد. حفظ ارتباطات تلفني كه تا مرداد 1385 نزديك به 100 خط تلفن ثابت و همراه در تهران و شهرستانها را شامل مي‏شد و پيروان توانا و با سابقه ايشان كه نيابتا جوابگوي سئوالات و درخواستهاي مردمي مي شدند، وسيله‏‏اي بوده تا خط فكري اسلام اصيل و غير سياسي به جامعه ابلاغ شود. در اين صورت فرصتي پيش آمد تا اين بار ايشان تحت عنوان حمايت از گرفتاران و حاجتمندان به تشكيل جلسات نيايش ( و نه سخنراني كه شديداَ مورد نفرت حكومت بود ) در سطح وسيع روي آورند. ايشان طي ماههاي اخير هربار كه از دادگاه انقلاب تقاضاي معرفي وي مي نمودند، بر خلاف گذشته به آنجا نمي‏رفت و اين ابلاغات و تهديدهاي تلفني نزديك به زمان برگزاري هر محفلي كه توسط رابطين، زمان و مكان آن به مردم مشتاق اعلام مي‏شد، به شدت تشديد مي‏يافت. نتيجه 15 سال تلاش بي وقفه و مستمر و شبانه روزي آيت الله سيد حسين كاظميني بروجردي در فضايي مملو از خفقان و سانسور جهت معرفي دين اصيل و غير سياسي به جامعه ايراني در نهايت به استقبال عمومي و دريايي از حمايت مردمي از فكر و انديشه پوياي اين روحاني آزاديخواه مبدّل گشت ؛ كه در گزارشات و اسناد تصويري برجاي مانده از آخرين گردهمايي ايشان در بزرگترين استاديوم سر پوشيده كشور در مورخه 8 تيرماه 1385 به وضوح هويداست .
تا اينكه در روز 8 مردادماه 1385 مأمورين حكومتي مجبور به هجوم مسلحانه به منزل وي شدند تا ايشان را بازداشت نمايند و برپائي گرده همايي روز 17 مرداد كه پيش‏بيني مي‏شد با شركت صدها هزار معترض به حكومت ديني از سراسر كشور برگزار شود‏ را مختل كنند. ولي اين‏بار پافشاري و استقامت خيل عظيم مردمي و تخريب خودروهائي كه براي ربودن ايشان آماده شده بود مانع از دستگيري و انتقال ايشان به زندان اوين شد. كه با درايت همين انسانهاي غيور و هم وطنان عزيز صحنه‏هائي از اين تهاجم و سپس حمايت مردمي از ايشان بصورت فيلم و عكس تهيه شد كه با مراجعه به آنها درمي‏يابيم نگراني مردم از بازداشت ايشان‏، قتل قريب الوقوعي خواهد بود كه پيش از اين، بعضي از عوامل نفوذي وزارت اطلاعات آنرا اعلام نموده‏ بودند.
بعد از اين وقايع باعث شد كه آيت الله بروجردي قريب به 70 روز در حصر خانگي بسر ببرند كه در اين مدت منزل وي بواسطه پيروان وي بشدت حفاظت مي شد تا مانع از انتقال ايشان به زندان اوين شوند كه اين حصر در نهايت در مورخه 16 مهرماه 1385 با يورش مسلحانه عوامل رژيم به آيت الله بروجردي و پيروانش و دستگيري وي و صدها تن ديگر منتهي شد. كه براي هميشه بعنوان لكّه ي ننگي در اوراق تقويم سركوب اين رژيم ستمديني ثبت گرديد. « يادش گرامي »
در آتيه گزارشات آن را بصورت مفصل شرح خواهيم داد ... ( وبلاگ بام آزادي )

لينك فايلهاي ويدئو :

http://www.dailymotion.com/video/xh2q0_ayatolah-broujerdi-3

http://www.dailymotion.com/video/xh2s4_ayatolah-broujerdi-4

http://www.dailymotion.com/video/xh2sn_ayatolah-broujerdi-5

http://www.dailymotion.com/video/xh2t0_ayatolah-broujerdi-6

http://www.dailymotion.com/video/xh30m_ayatolah-broujerdi-7