خبرگزاری های سراسر دنیا
سازمان ها و مجامع حقوق بشری
شخصیت های مؤثّر در صدور بیانیه و قطعنامه های امنیّت جهانی
آیت الله سید حسین کاظمینی بروجردی پس از 15 ماه اسارت در زندان اوین در بدترین شرایط سخت جسمی و اوضاع پریشان و نابسامان روحی بسر می برد و در این روزهای اخیر که از موج جدید دستگیری هوادارانش در تهران و شهرستان ها و تهدید و تعقیب خانواده هایشان می گذرد ، فشارهای غیر انسانی بر ایشان تشدید شده است و ما شاهد سکوتی سرد از سوی شما عزیزان مبارز و آزادیخواه جهان هستیم ، چرا ؟
پس از دو دهه مبارزه ی این سیّد آزادیخواه و گذشت یک سال و اندی از حمله ی مأموران رژیم به خانه ی ایشان و دستگیری هزاران نفر از طرفدارانش ، همچنان پرونده ی ایشان در دادگاه ویژه ی روحانیت مفتوح و در بلاتکلیفی بسر می برد . از شما خواستاریم تا از کوچکترین اطلاع رسانی نسبت به این فاجعه ی غیر انسانی دریغ ننمایید .
اگر امروز فریاد این انسان ایرانی ملبّس به لباس روحانیّت که به جرم اعتقاد به جدایی دین از حکومت و طرفدارانش از سوی بلندگوهایی که در دست شماست به سراسر دنیا مخابره نشود ، چه باید کرد ؟ بایستی چه کسی را فرا بخوانیم ؟
ای همنوعان ، ای انسانها ، تنها تریبون ارسال مظلومیّت ما به تمامی مردم جهان شمایید ، مصرّانه امداد و یاری تان را خواستاریم .
ای برادران و خواهران ، دوستان ما و شما که به جرم ابراز عقیده در قفس سازمان ضدّ بشری وزارت اطلاعات بسر می برند، منتظر یاری و امداد شمایند ، برای درهم شکستن قدرت جمهوری ضدّ انسانی و غیر اسلامی صدای شان را طنین دهید .
جرم ما چیست ؟ اگر نخواهیم که زیر چتر نظام ولایت فقیه زندگی کنیم ، آیا بایستی به تهدید ، تعقیب ، زندان و اعدام برویم ؟
ای خبرگزاری ها ، رسانه ها ، ما انسانیم ، ما ایرانی هستیم ، ما در زندانیم ، اگر امروز در نقطه ای از جهان بلایای طبیعی جان مردمان را تهدید کند به پا نمی خیزید ؟ اگر صدای ما را می شنوید ، در زیر آوار زلزله ی خودکامگان جمهوری غیر انسانی و اسلامی ایران مدفون شده ایم ، کمک !
در طول یک سال اخیر نامه های بسیار به کلیه ی خبرگزاریها ، دست اندرکاران و مجامع حقوقی دنیا ، ارسال نموده ایم که متأسفانه یا پاسخی دریافت نشده و یا به قول و قرارهایی تکراری برخورد کرده ایم که هرگز انجام نشده اند و روز به روز عرصه را بر مبارزین آزادیخواه وطن تنگ تر نموده است .
تا فرصت باقیست و امکانات کافی در اختیارتان قرار دارد فریاد بزنید ، هموطنان شما پریشانند ، کارگران ایرانی دربندند ، دانشجویان در اضطرابند ، خداجویان در حصرند .
28 سال گذشت و در آغاز سال جدید میلادی هستیم ، جوان هایمان پیر و افسرده ، مبارزین مان له شده اند .
آیا وقت آن نرسیده که سیاست های بین المللی در سمت و سویی قرار گیرد که آزادی ملّت دربند و اسیر ایران باستان را نشانه رود و ریشه ی سیاستمداران نظام غیر جمهوری ایران را بخشکاند .
به ما کمک کنید ، نگذارید که بیش از این عرصه بر ما تنگ شود ، ما محتاج آزادی هستیم ، به دنیا بگویید نه فقیریم و نه علیلیم ما حیاتمان را نجات از دست شیّادان و مکّارانی می طلبیم که با حربه ی سیاست و دیانت همه چیزمان را به یغما بردند .
شنبه هشتم دسامبر 2007 میلادی