اعلام نگرانی ۴۷ تن از روزنامه نگاران و فعالین حقوق بشری نسبت به وضعیت کاظمینی بروجردی

خبرگزاری هرانا: تهران- 1 اکتبر 2011- با گذشت بیش از 5 سال از بازداشت آقای سید حسین کاظمینی بروجردی که به دلیل دفاع قاطعانه از منشور حقوق بشر سازمان ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق بشر زندانی گردید، وی دچار حمله قلبی شدید شده و این بیماری منجر به آب آوردن ریه وی شده است. مقامات امنیتی به درخواست های مسئولین زندان اوین در ارتباط با لزوم بستری شدن ایشان در یک بیمارستان مجهز پاسخ رد داده اند.

آقای کاظمینی بروجردی به دلیل دفاع از جدایی دین از حکومت در ایران و حمایت از برقراری صلح در خاورمیانه و از همه مهم تر فراخواندن مقامات ایران در پایبند بودن به تعهدات بین المللی، با گذشت بیش از 1825 روز  متوالی، همچنان در حبس به سر می برد.

او در تاریخ 8 اکتبر 2006 به شیوه بیرحمانه ای توسط نیروهای امنیتی و یگان ویژه در منزلش سرکوب و دستگیر شد. اعضای خانواده و صدها تن از هوادارانش که به عنوان سپر انسانی از او حمایت می کردند نیز همراه با او بازداشت گردیدند. نیروهای سرکوب گر مسلح به سلاح های کمری، گازهای اشک آور و میکروبی، شوکر، باتوم و ماشین های ویژه آب پاش برای متفرق کردن جمعیت  بودند که به محل اقامت ایشان و تجمع کنندگان در خیابان های اطراف حمله ور شدند و با ضرب و شتم و مجروح ساختن بازداشت شدگان آنها را به بند 209 زندان اوین منتقل کردند. بازداشت شدگان در آنجا به شیوه بیرحمانه ای مورد بازجویی قرار گرفتند و در سلول های انفرادی حبس گردیدند. از آن زمان تاکنون آقای کاظمینی بروجردی به بدترین شکل غیر انسانی تحت شکنجه های فیزیکی و روانی قرار گرفته است تا وادار شود اظهارنامه ای در انکار عقاید خود امضا کند.

تاکنون هیچ یک از مقامات مسئول حکومتی گزارش یا بیانیه ای در تشریح دلایل قانونی بر علیه آقای کاظمینی بروجردی و تایید برخورد غیر انسانی با وی ارائه نداده است. در داخل ایران نیز، اخبار مختلف در ارتباط با وضعیت او برای مخاطبان رسانه ها سانسور می گردد. 

آیت الله خامنه ای به عنوان رهبر حکومت و مسوول اصلی دادگاه ویژه روحانیت، وظیفه اخلاقی، قضایی و قانونی دارد که در مورد دلایل ادامه بازداشت آقای بروجردی توضیح دهد و یا وی را آزاد نماید. همچنین ایران یکی از امضا کنندگان منشور بین المللی حقوق سیاسی و شهروندی (ICCPR) می باشد که در ماده 18 این منشور بر حق آزادی فکر، عقیده و مذهب شامل حق آزادی داشتن یا پذیرفتن و انتخاب یک مذهب یا یک عقیده تاکید شده است.

در پایان از همه سازمان های حامی حقوق بشر به ویژه دیده بان حقوق بشر و عفو بین الملل و پارلمان های اروپا و سایر کشورها همچنین سازمان ملل متحد درخواست می کنیم که بیانیه جداگانه ای در راستای وادار کردن حکومت ایران به آزاد ساختن آقای کاظمینی بروجردی و همچنین در کنار آن همه زندانیان عقیدتی و سیاسی انتشار دهند.

امضای تاییدکنندگان

1-      ویکتوریا آزاد، عضو سازمان عفو بین الملل، سوئد

2-      نازنین انصاری، روزنامه نگار، انتشارات کیهان، لندن

3-      پوتکین آذرمهر، فعال سکولار دموکراتیک، لندن

4-     دکترامیرفرشاد ابراهیمی، دکترای حقوق بشر و ژورنالیست، آلمان

5-      جمشید انور، مدیر سابق کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، سوییس

6-      سانیا آواز پور، عضو سازمان عفو بین الملل، آمریکا

7-      شهریار آهی، استاد علوم اجتماعی دانشگاه MIT ، آمریکا

8-      دکتر حسین باقر زاده، نویسنده و فعال حقوق بشر، استاد سابق دانشگاه تهران

9-      دکترنسرین بصیری، فعال حقوق بشر، وبلاگ نویس

10-  بنفشه پورزند، فعال حقوق بشر، دختر زندانی سیاسی مرحوم سیامک پورزند، آمریکا

11-  دکتر بهیه جیلانی، دکترای جامعه شناس، فعال سیاسی، فرانسه

12-  دکتر مهرداد حریری، دکترای بهداشت در دانشگاه تورنتو، کانادا

13-  آرام حسامی، پرفسور علوم سیاسی و فلسفه در کالج مونتگمری مریلند، رئیس انجمن سکولارهای سبز در واشینگتن، آمریکا

14-  شاهو حسینی، فعال سیاسی و سخنگوی حزب دموکرات کردستان

15-  مهدی حویزی، فعال حقوق بشر، کانادا

16-  عباس خرسندی، فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق

17-  تحریره دانش، پژوهشگر مستقل حقوق بشر

18-  دکتر عبدالستار دوشوکی، مرکز مطالعات بلوچستان ، انگلستان

19-  درویش رنجبر، معاون سابق سفیر جمهوری اسلامی، آمریکا

20-  حسن زارع زاده اردشیر، سخنگوی کمیته دفاع از زندانیان سیاسی، کانادا

21-  ماندانا زند کریمی، رئیس سازمان اتحاد زنان ایرانی، فعال حقوق بشر ایران، آمریکا

22-  مهندس حسن شریعتمداری، دبیر حزب کل اتحاد جمهوری خواهان ایران، آلمان

23-  فرد صابری، رئیس انجمن مهاجران لیبرال استکهلم، سوئد

24-  دکتر رویا طلوعی، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق، آمریکا

25-  اکبرعطری، فعال طرفدار دموکراسی و حقوق بشر در ایران، عضو تشکل دانشجویان ایرانی برای دموکراسی و حقوق بشر، آمریکا

26-  مهوش علاسوندی بختیاری، مادر جوانان اعدام شده محمد و عبدالله فتحی، عضو کمپین علیه اعدام در ایران

27-  حسین علیزاده، معاون سفیر سابق سفارت جمهوری اسلامی در هلسینکی، فنلاند

28-  دکتر تامار عیلام، دکترای زبان های ایرانی، پژوهشگر دانشگاه عبری اورشلیم، مدرس زبان عبری در دانشگاه اورانیم اسرائیل و هامبورگ آلمان، اسرائیل

29-  دکتر ایمان فروتن، عضو هیات امنا و سخنگوی نهاد مردمی، عضو هیات امنا و سخنگوی S.O.S. IRAN38

30- پروفسور بیژن کریمی، عضو هیئیت امنای نهاد مردمی، دانشگاه نیوهون، آمریکا

31-  روحی کاشفی، نویسنده و فعال حقوق بشر،  ائتلاف بین المللی برعلیه خشونت در ایران (ICAVI)

32-  رویا کاشفی، رئیس کمیته حقوق بشر در انجمن پژوهشگران ایرانی

33-  رکسانا گنجی، فعال سیاسی

34-  مارلنا گنزالز، فعال حقوق بشر، آمریکا

35-  دکتر حسین لاجوردی، رئیس انجمن پژوهشگران ایران پاریس، فرانسه

36-  داریوش مجلسی، فعال سیاسی

37-  ناصر محمدی، روزنامه نگار، معاون سردبیر کیهان لندن، انگلستان

38- پروانه مرادی، فعال حقوق بشر

39-  دکتر رضا مریدی، عضو پارلمان کانادا، معاون  پارلمان کانادا در وزارت تحقیقات و نوآوری، کانادا

40-  محمد ملوان، کارشناس ارشد اقتصاد بین الملل و تجارت دانشگاه گرینویچ، انگلستان

41-  شکوه میرزادگی، نویسنده و کوشنده فرهنگی، آمریکا

42-  اسفندیار منفرد زاده، آهنگساز، نوازنده و کارگردان، آمریکا

43-  بهار نارنجی، وکیل بین الملل دانشگاه وست مینسترلندن و دانشگاه نانت فرانسه، انگلستان

44-  دکتر حسن نایب هاشم، فعال حقوق بشر، اتریش

45-  دکتر علیرضا نوریزاده، پژوهشگرو مدیر مرکز مطالعات ایران و اعراب در لندن، انگلستان

46-  رامین نیکو، فعال سیاسی

47-  ربکا ویتنوسکی، روزنامه نگار و وبلاگ نویس، پژوهشگر مستقل مطالعات خاورمیانه

پیش زمینه :

دشمنی حکومت با آقای کاظمینی بروجردی از 20 سال پیش آغاز شد، هنگامی که وی حمایت آشکار خود را از اعلامیه جهانی حقوق بشر اعلام کرد و به سو استفاده از قوانین مذهبی و مکتبی اعتراض می نمود. وی بنیادگرایی اسلامی، افراط گرایی و ترور را محکوم کرده و با انکار یهودستیزی، تعصبات دینی و دفاع از آزادی مذهبی، اجتماع پیروان ادیان مختلف اعم از شیعیان، سنی ها، یهودیان، مسیحیان، زرتشتیان و بهاییان را در قالب مراسم های نیایش رهبری می نمود. ایشان خواستار لغو مجازات های اعدام و همچنین مجازات های بیرحمانه و غیر انسانی مانند شکنجه، سنگسار و شلاق گردید. او همچنین مراکز خیریه خدمات اجتماعی برای کمک به فقرا و مساعدت به قربانیان حوادث طبیعی برپا می ساخت و در عین حال کسب هر گونه درآمد شخصی از فعالیت های مذهبی را همواره محکوم می نمود.    

فراخوان عمومی او با استقبال شمار کثیری از هواداران مواجه گردید به طوری که تا پیش از بازداشت وی، اجتماعات مذهبی مستقلی که برپا کرد از لحاظ ابعاد و تعداد حاضرین بر مراسم های سازمان یافته حکومتی برتری یافت.   

حکومت تا به امروز نتوانسته است او را ساکت نماید. ایشان از درون زندان نیز به عنوان یک ناظر حقوق بشر موارد نقض مقررات حقوق بشری و شکنجه های فیزیکی و روانی زندانیان را به گروه ها، سازمان ها و افراد مدافع حقوق بشر در سطح بین المللی گزارش می دهد. برخی از این موارد شامل عدم وجود بهداشت مناسب و مراقبت های پزشکی شایسته، سو تغذیه و قطع ملاقات ها و ارتباطات و تماس تلفنی زندانیان با خانواده های خود می باشد. آقای کاظمینی بروجردی همچنین توجه جهانیان را به مجازات زندانیان عقیدتی از طریق قرار دادن آنها در بندهایی که قاتلین و تجاوزگران جنسی حبس شده اند، جلب می کند که حکومت با این ترفند آنها را در معرض تهدیدهای فیزیکی و حملات اتفاقی قرار می دهد که به تحریک بازجوها و عوامل امنیتی اتفاق می افتد و علاوه بر این زندانیان دچار مرگ تدریجی می گردند.

آقای کاظمینی بروجردی با وجود همه سختی ها که از لحاظ روانی، احساسی و فیزیکی دچار شده است، همچنان در حمایت خود از حقوق بشر پابرجا و مصمم می باشد. به ویژه او یک مبارز و سخنگویی برای برقراری آزادی مذهبی و سیاسی، احترام به حقوق زنان و پایان دادن به تمام اشکال اعدام و سنگسار می باشد. او به طور پیوسته از استقرار عدالت اجتماعی حمایت می کند.