آقای بروجردی: " روزی که کالبدم به گورستان منتقل شود، از ذرّات خاکم، ندای دفاع شرافتمندانه از حریم میهن مصدوم به گوش می رسد. آن هنگام، حقّانیت این سرباز مخلص دینِ مبرای از آلایش های دنیوی، بَرمَلا خواهد شد."
اینک سرآغاز پنجمین سالی است که زندانی صلح طلب آقای سید حسین کاظمینی بروجردی، در فضای دلخراش و اندوهبار اوین ، شلاق استکبار دینی را با تمام وجودش احساس می کند. باور این واقعیت سخت بود که طرفداری ایشان از مردم رنجور و زمین خورده و نیازمند همدردی ، تاوانی سنگین به موازنه ی انهدام جوانی و امحاء سلامتی و اختتام حرمتهای انسانیش را در پی داشته باشد.
قبل از تهاجم به منزل ایشان در 15 مهرماه 85 ، زمانی که پیشنهاد خروج از کشور را دریافت کرد، حاضر به قبول راحتی به قیمت بی اعتنائی به مذهب آباء و اجدادش نشد و وجدانش اجازه نداد تا خلقِ پریشان و محروم جامعه را رها کند و بدین سان بود که مشعل مبارزه با حکومت دینی را برافراشت.
آنگاه که تراژدی یورشهای ستمگرانه حاکمیت به مجامع بین المللی و مراکز حقوقی جهان رسید ، درنگ را به مصلحت نظام خود ندیدند و با ستونهای نظامی و صفوف نیروهای مسلّح، درگیریهای سنگین و شرم آوری را با هزاران نفر از سیاست زدگان عصر ستمدینی، آغاز کردند و روی مغولان را سپید نمودند و جمعیّت زن و مرد و پیر و جوانی که به اطراف منزل این رهبر سازش ناپذیر آمده بودند تا ثابت کنند که به خاطر دفاع از وطن مظلوم و خدای مهربان و ملّت مصیبت زده حاضر به تقدیم جان خویش می باشند را ، با گلوله و گازهای سمّی و میکروبی ، مصدوم نمودند و اینگونه شد که مجروحین، خود را به آستان تاریخ معاصر ، اهدا کردند و سرافرازانه به تثبیت حریّت دینی و میهنی پرداختند .
امروز، وقتی که این سرباز وطن، در سیاهچالهای ولایت فقیه به آینه نگاه می کند ، دیگر سید حسین جوان و سالم را نمی نگرد و در و دیوار سلولش ، گواهی می دهد که اگر این اصلاح گر دینی ، دست سازش با اربابان قدرت داده بود ، 1460 روز در اسارت رقت بار و ناعادلانه و غیر انسانی نمی ماند و شمع وجودش در تاریکی واپس گرائی مذهبی، آب نمی شد . مکتب ایشان، پرورش وجدان بود و کسب معارف الهی و ایجاد عشق ماورائی و ترویج خُلق نیکو و تقویت احساس لطیف.
بر تمامی شخصیتها و دول آزاده ی جهان، تکلیف وجدانی و انسانی است که پژواک فریادهای این مصلح زندانی باشند که او خدای ادیان آسمانی را تبلیغ می کند و فلسفه ی درگیری او با اسلام حکومتی ، بر همین موضوع است که میگوید : چرا به نام پروردگار بخشنده ، جنایت می کنید و زیر عنوان دین ، معیشت مردم را تنگ می کنید و آسایش جامعه را می گیرید؟
هواداران این زندانی آزادنگر ضمن پافشاری بر ادامه مبارزه با استبداد دینی تا رسیدن به قله های دمکراسی ، با تاکید بر رعایت اصول 10،18،19 و 20 اعلامیه جهانی حقوق بشر، خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط ایشان و سایر زندانیان سیاسی و عقیدتی می باشند.
در پایان این مرقومه را وصیتی بدانید که معلّمی فراسونگر، در شدیدترین ایّام عمرش نگاشته است : " روزی که کالبدم به گورستان منتقل شود ،از ذرّات خاکم ، ندای دفاع شرافتمندانه از حریم میهن مصدوم به گوش می رسد . آن هنگام ،حقّانیت این سرباز مخلص دینِ مبرای از آلایش های دنیوی ، بَرمَلا خواهد شد ."
هواداران آیت الله کاظمینی بروجردی در ایران و اروپا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر