اردیبهشت ۰۸، ۱۳۸۹


بيانيه كمپين بین المللی حقوق بشر در ایران

درباره وضع بحراني آقاي بروجردي

برخی از نزدیکان روحانی سید محمدحسین بروجردی به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از اعمال فشارهای جسمی و روحی بر وی درزندان خبردادند. این منابع کمپین گفتند که او درزندان از محرومیت ازبستری شدن در بیمارستان زندان رنج می برد و طی مدتی که در زندان به سر می برد دچارکاهش وزن شدیدی شده است:‌ " آقای بروجردی دچار ضعف و کاهش وزن شدید شده، به گونه ای که قادر به حفظ تعادل جسمی در هنگام ایستادن و راه رفتن نبوده، بارها به زمین خورده و صدمه دیده است؛ از جمله در تاریخهای ۱۰ اکتبر، ۱۲ اکتبر، ۱۷ نوامبر و ۲۱ دسامبر ۲۰۰۹ (۱۸ مهر، ۲۰ مهر، ۲۶ آبان و ۳۰ آذر ۱۳۸۸) که چندین دقیقه نیز به حالت اغما رفت ."

منبع یاد شده همچنین گفت که این روحانی از بند انفرادی زندان مرکزی زندان مرکزی یزد به زندان منتقل شده و در تاریخ ۲ اردیبهشت ۱۳۸۹ ، ۲۲ آوریل ۲۰۱۰، در پی اعتراض به نقض گسترده حقوق بشر در زندان که با حمایت کلیه زندانیان مواجه شد، مورد ضرب و شتم مامورین قرار گرفت و به اتهام شورش و اغتشاش در زندان، به بند انفرادی منتقل شد ولی تا این ساعت، اطلاع بیشتری از وضعیت و محل نگهداری ایشان در دست نمی باشد . ایشان در تاریخ ۲۳ نوامبر ۲۰۰۸ (۳ آذر ۱۳۸۷) از زندان اوین به زندان مرکزی یزد تبعید شدند و در تاریخ ۱۹ اگوست ۲۰۰۹ (۲۸ مرداد ۱۳۸۸) به علت وخامت وضعیت جسمی ناشی از تزریق داروهای مشکوک، ضرب و شتم و اعتصاب غذا و ….. از بند انفرادی زندان مرکزی یزد به بند ویژه روحانیت زندان اوین منتقل گردید. این نکته حائز اهمیت است که طی مدت مذکور نه تنها در بیمارستان بستری نشدند بلکه اجازه مرخصی درمانی هم صادر نشد.

منبع یاد شده همچنین با تشریح وضعیت وی درزندان به کمپین گفت:‌« آقای بروجردی از تاریخ ۸ اکتبر ۲۰۰۶ ( ۱۶ مهرماه ۱۳۸۵) تا ۲۱ نوامبر ۲۰۰۹ (پایان آبان ۱۳۸۸) مدت ۸۲۰ روز را در بندهای عمومی و ۳۲۰ روز را در بندهای انفرادی زندانهای اوین و مرکزی یزد، زندانی بوده است و طبق ابلاغیه ۱۷ دی ماه ۱۳۷۳ دفتر رهبر حکومت که " هر یک روز انفرادی معادل ۱۰ روز عمومی به حساب می آید " دوره محکومیت ۱۱ ساله ایشان در تاریخ مذکور به پایان رسیده است و دستگاه قضائی ایران باید وی را آزاد نماید. » در تاریخ ۱۳ دسامبر ۲۰۰۹ (۲۲ آذر ۱۳۸۸) هنگامی که ایشان برای تماس با خانواده خود به کابین تلفن زندان واقع در حیاط بند مراجعه نمود، طی یک سوء قصد، قطعه بلوک سیمانی بزرگی بطور ناگهانی از دیوار بلند آن محل سقوط کرده و در کنار پای ایشان متلاشی شد. این حادثه به قدری غیر عادی بود که تمامی زندانیان بند ویژه روحانیت در محل حاضر شدند و حتی مسئولین نیز زندان به آنجا آمده و در جواب اعتراض زندانیان، تنها به غیر مترقبه خواندن این حادثه، اکتفا کردند. ایشان به دفعات، مورد ضرب و شتم و هتاکی مامورین قرار گرفته است از جمله " در تاریخ های ۷ فروردین، ۱ و ۲ اردیبهشت ۱۳۸۹ (۲۷ مارچ، ۲۱ و ۲۲ آوریل ۲۰۱۰ ) "

بلاتکلیفی خانواده این روحانی و انتقال افرادی که به نظر می رسد از سلامت روانی مناسبی برخوردارنیستند یابه عبارتی «کارت قرمز» دارند به بند وی نیز از جمله نگرانی های خانواده وی به شمار می رود. کمپین بین المللی حقوق بشر طی ماه های گذشته کرارا از دولت ایران خواسته است تا تکلیف وضعیت پرونده زندانیانی که به دلایل مختلف همچنان در زندان به سر می برند را روشن کند. کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران همچنین خوستار اجازه دادن به متهمان برای دسترسی به یک فرآینده دادگاه دادرسی عادلانه است .

اردیبهشت ۰۷، ۱۳۸۹

اولین تماس آقای بروجردی بعد از چند روز شکنجه در بند انفرادی
***

این صدمات ، ناشی از افشاگری و استقامت زیر شکنجه های مستبدین دینی

و نتیجه بی توجهی مجامع بین المللی، افراد مسئول و برخی رسانه های خبری است !

آيت الله بروجردي تهديد شده است كه اگر از شكنجه هاي وارده چيزي بگويد

دستانش را قطع خواهند نمود !

فایل صوتی

اردیبهشت ۰۵، ۱۳۸۹

آیت الله بروجردی را دریابیم!

به گزارش بام آزادی پایگاه اطلاع رسانی آیت الله بروجردی، در روزهای اخیر شدت شكنجه هاي نامرئي در بند ويژه روحانيت، افزایش یافته است. بگونه ای که توزیع غذاهای آلوده و تاریخ مصرف گذشته، قطع سيستم گرمايشي و نبود آب گرم و همچنین رها نمودن جانوران موذي در این بند، باعث تشديد مشكلات بهداشتي و گسترش شيوع بيماريهاي مختلف گردیده است. برخوردهاي غير انساني برخي ماموران و سرقت از حساب زندانیان به منظور عدم دسترسی آنان به کارت تلفن جهت برقراری ارتباط با محیط بیرون از زندان، مواردی دیگر از این قبیل شکنجه ها می باشد.
آيت الله بروجردي از روز پنج شنبه دوم ارديبهشت ماه 89 ، در پی اعتراض به نقض مستمر حقوق خود و دیگر زندانیان، به بند انفرادي منتقل گردیده؛ با این وجود اطلاع بیشتری از وضعیت و محل نگهداری ایشان در دست نمی باشد.
صبح روز یکشنبه 5 اردیبهشت ماه، نصرت آبادی، معاون دوم جعفر قدیانی در دادستانی ویژه روحانیت به خانواده آقای بروجردی گفته است: "کاظمینی بروجردی به دستور مسئولین اوین به بند انفرادی منتقل شده است!"
نصرت آبادی همچنین مدعی شده است: "کاظمینی بروجردی در زندان شورش به راه انداخته بود و از فرصتهای تماس تلفنی خود سوء استفاده می کرده است. وی همچنین اخبار و حوادث داخل زندان را به بیرون گزارش می داده است؛ به همین علت، مسئولین زندان اوین برای تنبیه وی و عبرت گیری دیگر زندانیان، چنین تصمیمی گرفته اند!"

فروردین ۳۰، ۱۳۸۹

استمداد خانواده آقاي بروجردي از دبير كل سازمان ملل متحد
بام آزادی
عاليجناب بان كي مون،‌ دبير كل محترم سازمان ملل متحد
با درود
احتراما به استحضار مي رسانيم آقاي بروجردي، زنداني سرشناس عقيدتي سياسي، از تاريخ 16 مهرماه 1385 (8 اكتبر 2006) تاكنون بدون هيچ گونه مرخصي در بندهاي انفرادي و عمومي زندانهاي ايران ،تحت بازداشتهای طاقت فرسا قرار دارد. اين زنداني عقيدتي سياسي طي 44 ماه حبس در اثر شكنجه هاي روحي و جسمي و عدم دسترسی به امكانات بهداشتي و درماني مناسب، به بيماريهاي خطرناكي مبتلا گردیده ولي تاکنون مسئولين امر، اقدامات لازم را براي معالجه اين زنداني بيمار صورت نداده اند. علاوه بر آن، طي ماه هاي اخير ، مواردي چند از سوء قصد به جان ايشان در داخل زندان طرح ريزي شده تا به هر شكل ممكن، صداي اين دگر انديش را خاموش نمايند.

آیت الله گلپایگانی: دیدار با احمدی نژاد شرعاً حرام است
سایت جرس: یکی از چهره های نزدیک به مراجع در قم خبر داده است: گلپایگانی، مسول دفتر مقام رهبری ایران پیش از سفر احمدی نژاد با برخی از مراجع تماس گرفته و نظر رهبری مبنی براینکه در شرایط کنونی به مصلحت نظام است که برخی از مراجع با احمدی نژاد به عنوان رییس جمهور کشور دیداری را تنظیم کنند، را به آنها ابلاغ کرده است.
بر اساس این گزارش، آیت الله صافی گلپایگانی ضمن رد این درخواست اعلام کرده است دیدار با احمدی نژاد به لحاظ شرعی حرام است. در عین حال آیت الله مکارم شیرازی بنا به درخواست دفتر مقام رهبری ، دیداری را با احمدی نژاد تنظیم می کنند.
همچنین خبر می رسد آیت الله جوادی آملی همچنان نسبت به مواضع خود مصر است و زیر بارنظر رهبری برای دیدار با احمدی نژاد نرفته است.

فروردین ۲۸، ۱۳۸۹

مسمومیت های مکرر زندانیان بند ویژه روحانیت

بام آزادی: بنابر گزارشات دریافتی از بند ویژه روحاینت زندان اوین، طی دو ماه اخیر، براي زندانيان اين بند بیش از ده مورد مسمومیت های جزئی و حاد، بوجود آمده است. به گفته یکی از زندانیانی که اخیرا از این بند مخوف آزاد شده است، یکی از پزشکان توصیه کرده بود: "غذاهای زندان را مصرف نکنید، زیرا نه تنها فاقد ارزشهای غذائی است بلکه آلوده بوده و علاوه بر ایجاد مشکلات گوارشی ، در دراز مدت نیز موجب بروز بیماریهای خطرناکی از قبیل سرطان می شود."
ایشان در این باره گفت: "نگهبانان و کارکنان رده پائین زندان هم که جزو اقشار ضعیف جامعه اند با آوردن خوراکی از منزل، از خوردن غذاهای زندان امتناع کرده و عده اي از آنها، به زندانیان توصیه می نمایند که مصرف نان، بهتر از غذاهای موجود است."

فروردین ۲۱، ۱۳۸۹

نامه ای از فرزاد کمانگر معلم محکوم به اعدام

خبرگزاری هرانا - هدف از نوشتن این مطلب جدا کردن مسئله کرد و یا نفی نا برابری های حاکم بر بلوچ ، ترک، فارس و عرب نیست در یک همزاد پنداری می توان خود را یک اقلییت قومی، مذهبی یا دینی فرض کرد و درد های هم دیگر را بهتر شناخت.

فروردین ۱۴، ۱۳۸۹

ممنوع الملاقات شدن آقای بروجردی در زندان اوین

وبلاگ بام آزادی:روز شنبه 14 فروردین 1389 و در پی اعلام ممنوع الملاقات بودن آقاي بروجردي ، مامورین زندان اعلام نمودند: " این زندانی تا اطلاع ثانوی ممنوع الملاقات می باشد! "
با توجه به تهديدها و توطئه های جدیدی که طی اسفندماه 1388 برای از بین بردن این مبارز عقیدتی سیاسی طرح ریزی شده بود، قطع ملاقاتهای وی باعث تشديد نگراني ها شده است.
بنابر شواهد موجود، مسئولین کوته فکر زندان اوین و دادگاه ویژه روحانیت ، بر این باورند که با شدت بخشیدن به اعمال شکنجه و از جمله قطع ارتباط آقاي بروجردي با خانواده خویش و بی اطلاعی مجامع خبری و مدافعین حقوق بشر از وضعیت ایشان ، زمینه برای قتل و یا وادار ساختن این دگر اندیش زندانی برای تسلیم شدن در برابر خواسته های حکومت ، مهیا می شود.
ممنوع الملاقات شدن آقاي بروجردي در شرایطی صورت می گیرد که ایشان در معرض نابینایی قرار گرفته است و از بيماريهاي خطرناكي از جمله تنگی نفس، نارسائي هاي قلبی و کلیوی رنج مي برد و نياز ضروري به انجام معالجات پزشكي در بیمارستانی مجهز دارد .

فروردین ۱۳، ۱۳۸۹

گزارشگران بدون مرز: جمهوری اسلامی مسئول جان و سلامت روزنامه‌نگاران زندانی است
رادیو فردا:سازمان گزارشگران بدون مرز، با صدور بیانیه‌ای به مقام‌های جمهوری اسلامی ایران هشدار داد که مسئولیت جان روزنامه‌نگاران زندانی بیمار برعهده آنهاست و خواستار آزادی بی قید و شرط این روزنامه‌گاران شد.
این سازمان با ابراز «نگرانی عمیق» از شرایط بازداشت «غیرانسانی زندانیان عقیدتی در ایران» تصریح کرده است که بسیاری از روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران زندانی «پس از ماه‌ها بازداشت خودسرانه و نگاهداری در سلول‌های انفرادی از نظر روحی و جسمی شدیدا آسیب دیده‌اند.»