دوستان مجید توکلی در این نامه نوشته‌اند: «مجید عزیزمان! همه ما با تو و خانواده‌ات هستیم و همراه تو.
آنها خواستند صدایت را خفه کنند اما تو با روح بزرگت و پایداری بر خواسته‌ات، صدایت را بار دیگر تبدیل به فریاد کردی و این حرمت شکنان را زیر سوال بردی.....و این را بدان که همه ما صدای تو و خانواده رنج کشیده ات هستیم و در هر کجای این زمین که باشیم با تو عهد بستیم که آهسته و پیوسته تا آزادی شما قهرمانان و ایرانی‌سبز و آباد در کنارتان باشیم».
نویسندگان این نامه همچنین تاکید کرده‌اند که به دلایل امنیتی و جو اختناق حاکم بر دانشگاه امیرکبیر از انتشار نام امضاکنندگان خودداری می‌کنند اما این فهرست را محفوظ نگاه می‌دارند تا بعد از آزادی مجید توکلی در اختیار او قرار دهند.
در این نامه همچنین تاکید شده که "به پاس بزرگ‌مردی‌های مجید توکلی" پارکی در دانشگاه پلی‌تکنیک به نام او نامگذاری شده است.
این دانشجوی زندانی چندی پیش در نامه‌ای از دوستان و همکارانش و نیز روزنامه‌نگاران درخواست کرده بود برای مدتی هیچ تماسی با خانواده‌اش نداشته باشند.
این نامه پس از هجوم نیروهای امنیتی در روز ۱۵ دی ماه به منزل پدری مجید توکلی در شیراز منتشر شد. بنا به گزارش‌ها، پانزدهم دی ماه گروهی از نیروهای امنیتی با ورود به منزل پدری مجید توکلی در شیراز تمامی خانه را مورد تفتیش قرار داده و جزوات، کتابها و سی‌دی‌های برادران مجید توکلی را با خود بردند. سپس به پدر و مادر او گفتند که پسر بزرگشان باید خود را به اداره اطلاعات شیراز معرفی کند وگرنه پدر و مادرش دستگیر می‌شوند.
ساعتی بعد برادر بزرگ مجید توکلی که او نیز دانشجوست به اداره اطلاعات شیراز مراجعه کرد و چندین ساعت مورد بازجویی قرار گرفت. به وی گفته شده که چرا دانشجویان به خانه آنها می‌روند، فخری محتشمی پور همسر تاجزاده به چه دلیل دو هفته پیش در خانه‌ی آنها بوده، به چه دلیل روزی که آقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد و عبادی تماس گرفته‌اند مادر و پدر مجید با آنها صحبت کرده اند؟ چرا عده ای از خارج از ایران تماس می‌گیرند و چرا نامه‌ها و کارت‌پستال‌های دوستان ایرانی و غیر ایرانی به خانه آنها می‌رسد و چرا بیانیه خانواده‌های زندانیان سیاسی منتشر می شود و چه کسانی آنها را می‌نویسند و خانواده توکلی با چه کسانی و چگونه ارتباط دارند.
سپس از برادر مجید توکلی تعهد کتبی می‌گیرند تا هیچ تماسی با هیچ شخصی نداشته باشد. پس از این اتفاق در روز ۱۸ دی ماه مجید توکلی از زندان رجایی‌شهر کرج نامه‌ای نوشت و در آن نامه از مردم و دوستانش خواست به منظور رعایت حال پدر و مادر پیر و بیمارش مدتی از هرگونه تماس با این خانواده خوددداری کنند.
وی در این نامه نوشته است: «تنها برای حفظ سلامت خانواده‌ام می‌خواهم تا مدتی تمامی دوستان، از دانشجویان و خبرنگاران تا فعالان سیاسی و مدنی و رهبران جنبش در ایران از هرگونه ارتباط و به ویژه از تماس و تلاش برای مصاحبه خودداری نمایند و بدانند که این سکوت اگر پیامدهای تلخی هم داشته باشد، ولی آرامش نسبی خانواده‌ام که در واقع تامین سلامت آنهاست را به همراه بیاورد، برای من بسنده می‌نماید».
این دانشجوی زندانی سپس تاکید کرده که نوشتن چنین نامه‌ای از "ادبیات" او به دور است اما شرایط باعث شده تا وی دست به چنین اقدامی بزند.
مجيد توکلی فعال دانشجويی از ۱۶ آذر سال ۱۳۸۸ بازداشت و پس از محکوميت به هشت سال و نیم حبس در دادگاه بدوی، سرانجام در دادگاه تجديد نظر به اتهام اجتماع و تبانی به قصد اقدام عليه امنيت ملی، حضور در تجمعات و اخلال در نظم عمومی و فعاليت تبليغی عليه نظام و توهين به رهبری و رييس جمهوری به هفت سال و نیم حبس تعزيری، ۵ سال محروميت از کليه فعاليت های سياسی و اجتماعی و ۵ سال ممنوعيت خروج از کشور محکوم شد.
وی پيشتر نیز در پرونده نشريات دانشجويی اميرکبير به ۳۰ ماه حبس تعزيری محکوم شده بود که پس از تحمل نيمی از حبس در مرداد ۱۳۸۷ از زندان اوين آزاد شد. توکلی در بهمن ماه همان سال مجددا بازداشت و در خرداد سال ۸۸ چند روز پيش از انتخابات با قرار وثيقه آزاد شد. تحقيقات آن پرونده نيز با اتهام اجتماع و تبانی، تبليغ عليه نظام و توهين به رهبری و رييس جمهوری و تمرد از مامورين در مرحله دادسرا متوقف مانده است.
فشار بر سایر دانشجویان زندانی ادامه دارد
بهاره هدایت و مهدیه گلرو دو دانشجوی دیگر زندانی همچنان ممنوع‌الملاقات هستند. به گزارش سایت جرس صبح روز سه‌شنبه ۲۸ دی ماه برای دومین هفته متوالی خانواده این دو زندانی برای ملاقات به زندان اوین مراجعه کرده‌اند اما به آنها گفته شده که این دو به دستور دادستانی ممنوع‌الملاقات هستند.
این دو دانشجوی زندانی پیش از این نیز به مدت سه هفته ممنوع‌الملاقات بودند و روز ۱۴ دی ماه به گفته‌ی خانواد‌ه‌هایشان "بر اثر اشتباه ماموران زندان" به طور اتفاقی موفق به ملاقات با آنها شده‌اند.
بهاره هدایت از اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، دهم دی ماه سال ٨٨ بازداشت شد. وی از سوی شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب اسلامی به ٩ سال و نیم حبس محکوم شد. این حکم از سوی شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر تهران عیناً تأیید شد.
مهدیه گلرو، فعال دانشجویی و عضو شورای دفاع از حق تحصیل نیز که ١١ آذر ٨٨ بازداشت شد، به اتهام «تبلیغ علیه نظام و تجمع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت ملی» به دو سال و چهار ماه حبس تعزیری محکوم شد. این حکم نیز عیناً از سوی شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر تهران تأیید شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر